ឪពុក-ម្ដាយគ្រប់រូប សុទ្ធតែប្រាថ្នាចង់ឲ្យកូន បានខ្ពស់មុខខ្ពស់មាត់ រស់នៅសុខស្រួលលើគំនរទ្រព្យសម្បត្តិ ទើបព្យាយាមរើសកូនប្រសាអ្នកមាន។ ប៉ុន្តែមិនមែនការសម្រេចចិត្តនោះ សុទ្ធតែត្រឹមត្រូវទេ ហើយក៏មិនអាចឲ្យកូនរស់នៅដោយមានសុភមង្គលទាំងអស់ដែរ។ ជាក់ស្ដែង អ្នកម្ដាយម្នាក់ បានព្យាយាមរើសរកប្រពន្ធជាអ្នកមានឲ្យកូនប្រុស ប៉ុន្តែកូនប្រុសបែរជាមិនស្រលាញ់ ហើយប្រឆាំងទាមទាររៀបការជាមួយប្រពន្ធជាកូនអ្នកក្រម្នាក់ទាល់តែបាន។ ក្រោយមក អំពើល្អរបស់នាង និងចរិតតស៊ូអំណត់ព្យាយាម បានធ្វើឲ្យម្ដាយពេញចិត្តនៅដង្ហើមចុងក្រោយ ហើយប្រគល់មរតកដ៏ភ្ញាក់ផ្អើលឲ្យប្ដីប្រពន្ធមួយគូនេះ។
អ្នកម្ដាយមេមាយស្ដុកម្នាក់ មានកូនប្រុសទាំងអស់ ៤នាក់ ហើយរៀបការមានប្រពន្ធអស់ ៣នាក់ទៅហើយ នៅតែកូនប្រុសទី៣ ដែលជាអ្នករៀនសូត្រចេះដឹង បែរជាមិនងាយនឹងយកប្រពន្ធតាមចិត្តម្ដាយ។ កូនប្រុស ៣នាក់មុន បានប្រពន្ធសុទ្ធតែជាកូនអ្នកមាន ជាអ្នករកស៊ីធូរធារទាំងអស់ ដោយ ២នាក់បែកផ្ទះទៅនៅខាងស្រី ចំណែកកូនប្រុសពៅ និងកូនប្រុសទី៣ នៅជាមួយម្ដាយក្រោមដំបូលធំមួយ។
តាមពិតទៅ អ្នកម្ដាយនេះ ជាអ្នករកស៊ីលក់គ្រឿងអលង្ការជាមួយប្ដីនៅផ្សារ ប៉ុន្តែពេលប្ដីស្លាប់ទៅ ក៏សម្រាកនៅផ្ទះ ព្រោះមានវ័យកាន់តែចាស់ទៅហើយ។ កូនប្រុសបង ២នាក់ បានប្រពន្ធ សុទ្ធតែជាកូនអ្នករកស៊ីលក់គ្រឿងអលង្ការដួចគ្នា ចំណែកកូនពៅ បានប្រពន្ធជាកូនថៅកែសំណង់ ដែលគ្រប់គ្នាគិតថាធ្វើឲ្យម្ដាយរីកមុខដូចគ្រាប់ជី ត្បិតកូនប្រសាសុទ្ធតែជាកូនអ្នកមាន។ ប៉ុន្តែធាតុពិត កូនប្រុសបងទាំង២នាក់ មិនដែលមកអើតម្ដាយឡើយ ចំណែកកូនពៅនៅផ្ទះ ចេះតែដើរលេងជាមួយប្រពន្ធដែលជាអ្នកធ្វើខ្លួនបែបយុវវ័យ មិនសូវចេះរវល់រកស៊ីឡើយ។
មានតែកូនទី៣ នេះហើយ ជាអ្នកបម្រើទឹកក្ដៅ ត្រជាក់ ពេលម្ដាយត្រូវការ។ កូនប្រុសទី៣នេះ ឆ្នាំមមែ ដែលមានអាយុ ២០ឆ្នាំក្រាស់ទៅហើយ ប៉ុន្តែគ្មានចិត្តចង់រៀបការជាមួយនារីណាសោះ ព្រោះរូបគេគិតតែរៀនសូត្រ និងជាអ្នករៀនបានខ្ពស់ជាងគេ ក្នុងចំណោមកូនទាំង៤។ ម្ដាយឃើញបែបនេះ បានណែនាំឲ្យមើលកូនគេ ជាអ្នករកស៊ី ២ ៣នាក់ កូនប្រុសនេះបែរជាប្រកែក ហើយប្រាប់ថាកូនអ្នកមានទាំងនោះ មើលទៅម្ដាយឪពុកទម្រើសពេក ចេះតែតែងខ្លួន មិនសូវចូលចិត្តទេ។
ពេលរៀនចប់អនុបណ្ឌិត កូនប្រុសទី៣ បានចូលធ្វើការនៅក្រុមហ៊ុនមួយ ជាប្រធានផ្នែករដ្ឋបាល។ ពេលនោះ គេក៏បានចាប់អារម្មណ៍នារីវ័យក្មេងម្នាក់ ដែលបម្រើការងារផ្នែកផ្ដល់ព័ត៌មាន។ មើលទៅនាង មិនមែនជាអ្នកស្អាតណាស់ណាទេ ប៉ុន្តែជាមនុស្សចេះគួរសម គោរពចាស់ទុំ សម្ដីទន់ភ្លន់ មិនចេះឆ្មើងឆ្មៃ និងធ្វើខ្លួនឡើយ។ កូនប្រុសទី៣ បានចាប់ផ្ដើមទាក់ទង ស៊ើបដឹងប្រវត្តិជាកូនអ្នកក្រនៅស្រែចម្ការ ប៉ុន្តែនៅតែប្រាថ្នារៀបការជាមួយ ព្រោះស្រលាញ់ចរិយាសម្បត្តិកម្ររកបាន។
ថ្ងៃមួយ រូបគេបាននាំខាងស្រី ទៅជួបអ្នកម្ដាយ ព្រមទាំងរៀបរាប់ដំណើររឿងប្រាប់ និងបញ្ជាក់ទាំងស្ថានភាពគ្រួសារផង។ ម្ដាយមិនបានជំទាស់ភ្លាមទេ គ្រាន់តែបង្ហាញទឹកមុខមិនពេញចិត្ត និងសម្ដីចុងមាត់ចុងក ជាមួយខាងស្រី។ ពេលខាងស្រីត្រលប់ទៅវិញ ម្ដាយបានហាមដាច់ខាត មិនឲ្យយកប្រពន្ធជាអ្នកក្រនោះឡើយ ព្រោះមិនចង់ជាប់សាច់ឈាមជាមួយអ្នកក្រ។ ម្យ៉ាងទៀត នឹកស្ដាយកូនប្រុសដែលរៀនបានខ្ពស់ មានទ្រព្យសម្បត្តិច្រើន បែរជាទៅរៀបការជាមួយអ្នកមកពីស្រែចម្ការទៅវិញ។
ទោះហាមឃាត់យ៉ាងណា ក៏កូនប្រុសមិនព្រមស្ដាប់ ធ្វើឲ្យម្ដាយព្រមរៀបការឲ្យទាំងបង្ខំ។ ចំណែកបងប្អូន ៣នាក់ផ្សេងទៀត ឃើញម្ដាយមិនពេញចិត្តកូនប្រសា ក៏រើសអើងតាមដែរ។ រៀបការរួច កូនប្រសាស្រីនេះ បានមករស់នៅជាមួយម្ដាយដែរ ព្រោះកាលពីមុននាងរស់នៅផ្ទះជួលប៉ុណ្ណោះ។ នៅក្រោមដំបូលផ្ទះជាមួយគ្នាមែន តែកូនប្រសាទី៣ ដូចជាអ្នកដទៃ ម្ដាយមិនសូវនិយាយរក ប្អូនក៏មិនសូវនិយាយរក មានតែប្ដីប៉ុណ្ណោះដែលខំតស៊ូជាមួយគ្នា។
រំលងបាន ១ឆ្នាំ ដោយសារស្ថានភាពមិនប្រសា កូនទី៣ ក៏សុំបែកផ្ទះ យកលុយដែលខ្លួនសន្សំបានខ្លះ និងលុយដែលសល់ពីថ្ងៃការខ្លះ ទៅទិញផ្ទះតូចល្មមមួយ ហើយឈប់ធ្វើការមករកស៊ីវិញ។ ដោយការខឹងសម្បារ ម្ដាយមិនបានចែកអ្វីឲ្យកូនទី៣ នេះ ជាដុំកំភួនទេ។ ចំណែកប្រពន្ធវិញ ដឹងខ្លួនថាមកពីក្រ ទើបចេះតែខាំមាត់ សង្កត់ចិត្ត មិនហ៊ានមានចិត្តខឹងម្ដាយ ឬបងប្អូនថ្លៃដែលជាអ្នកមានទាំងនោះទេ។ ជីវិតរស់នៅជាមួយប្ដី ដែលស្រលាញ់ស្មោះ ហើយនៅក្បែររាល់ថ្ងៃ គឺមានសុភមង្គលណាស់ទៅហើយ។
ពេលបុណ្យទានម្ដងៗ គ្រួសារកូនទី៣នេះហើយ ជាអ្នកទៅលេងផ្ទះម្ដាយញឹកញាប់។ បងទាំង២ នៅខាងប្រពន្ធគេ ចំណែកកូនពៅ ពេលបុណ្យទាន ដើរលេងបាត់ៗជាមួយប្រពន្ធគេ គិតតែពីសប្បាយប៉ុណ្ណោះ។ កូនប្រសាទី៣ ទៅលេងផ្ទះម្ដាយ ខំធ្វើម្ហូបឆ្ងាញ់ៗឲ្យម្ដាយពិសា តែម្ដាយវិញចេះតែថាទើសនេះ ទើសនោះ ប្រៃពេក ផ្អែមពេក មិនចេះចប់ ព្រោះអារម្មណ៍មិនពេញចិត្តតាំងពីដើមមក។ តាមពិត ម្ហូបទាំងនោះ ត្រូវចិត្តណាស់ហើយ តែមកពីអារម្មណ៍មិនព្រមទទួល នៅតែគុំកួនស្អប់មិនពេញចិត្តកូនប្រសាអ្នកក្រ។ ចំណែកកូនប្រសាអ្នកមាន មិនសូវមកអើត មិនដែលធ្វើម្ហូបឲ្យទទួលទាន ឬគក់ច្របាច់ម្ដងណា ក៏គិតថាល្អគ្មានទាស់។
ពេលវេលាចេះតែកន្លង ឈានចូលអាយុ ៦៥ឆ្នាំ ម្ដាយចាប់ផ្ដើមធ្លាក់ខ្លួនឈឺរហូតសម្រាកនៅមន្ទីរពេទ្យ។ ដំបូងឡើយ កូនប្រសាជាអ្នកមាន នាំគ្នាទៅអើតរាល់ថ្ងៃ គក់ច្របាច់មិនឲ្យកូនប្រសាទី៣ បានទៅជិតទេ ព្រោះប្រហែលគិតថានៅសល់ទ្រព្យសម្បត្តិច្រើន។ ថ្ងៃមួយ ម្ដាយបានហៅកូនទាំងអស់មកផ្ដាំ បើសិនជាគាត់ស្លាប់ទៅ គឺផ្ទះនៅរាល់ថ្ងៃឲ្យទៅកូនពៅគេ។ ក្រៅពីនេះ មានលុយតិចតួចគ្រាន់ធ្វើបុណ្យ ព្រោះគាត់គ្មានសល់អីទេ ពេលប្ដីស្លាប់បាត់។
កូនបងទាំង២ និងប្រពន្ធ លែងសូវមកអើតនៅពេទ្យដូចមុន ព្រោះនិយាយថារវល់រកស៊ី តែតាមពិត គឺមកពីអស់សង្ឃឹមគ្មានបានកេរ្តិ៍អ្វីសោះ ហើយច្រណែនកូនពៅទៀត។ ចំណែកកូនប្រសាពៅគេ មិនចេះមើលមនុស្សចាស់ទេ មើលទាំងបង្ខំចិត្ត ព្រោះធ្លាប់តែតែងខ្លួន ដល់ពេលមកសំកុកមើលទឹកក្ដៅ ទឹកត្រជាក់ ក៏មិនធ្លាប់។ ណាមួយ ធ្លាប់តែស្រួលពីមុនមក ជាកូនអ្នកមាន ស៊ីស្រាប់ដេកស្រាប់ ម្ហូបក៏មិនចេះធ្វើឲ្យម្ដាយពិសា។
ចំណែកកូនប្រសាទី៣ ទោះធ្លាប់ត្រូវម្ដាយជេរ មិនពេញចិត្ត ចុងមាត់ចុងកដាក់យ៉ាងណា ក៏មកមើលម្ដាយរាល់ថ្ងៃ។ គក់ច្របាច់ ដេកនៅពេទ្យជាមួយម្ដាយ និងធ្វើម្ហូបឲ្យម្ដាយពិសារាល់ថ្ងៃ គឺមានតែកូនប្រសាទី៣នេះឯង។ ម្ដាយឃើញបែបនេះ ចាប់ផ្ដើមទន់ចិត្ត និងគិតម្នាក់ឯងថា កូននេះម្ដេចក៏មិនចេះខឹងគាត់ ទោះគាត់ព្រងើយកន្តើយដាក់បែបណា ក៏នៅតែញញឹមទ្រាំក្នុងចិត្ត។ កូនប្រសាទី៣ ចេះសព្វគ្រប់ មិនដូចកូនប្រសា ៣នាក់ទៀតទេ។ គិតចុះឡើងក៏នឹកក្នុងចិត្ត៖ “ខ្ញុំចេះតែចង់បានកូនអ្នកមាន មកធ្វើកូនប្រសា តែមើលទៅដូចធ្វើបាបខ្លួនឯង… មានតែកូនទី៣ នេះ ទោះក្រមែន តែចិត្តបានណាស់ ជួយសព្វគ្រប់… មិនគួរណាធ្វើចឹងដាក់នាងទេ”។
ថ្ងៃមួយ ម្ដាយបានសួរទៅកូនប្រសាទី៣ ថា៖ “កូនខឹងម៉ាក់ទេ ចេះតែមិនចូលចិត្ត មិនសូវនិយាយរកកាលពីមុន”។ កូនស្រី ហាក់ភ្ញាក់ផ្អើល និយាយទាំងភ័យៗថា៖ “មិនខឹងទេម៉ាក់ ខ្ញុំធ្លាប់ពិបាកជាងនេះច្រើនដង អ្វីក៏ខ្ញុំចេះ អ្វីក៏ខ្ញុំអាចធ្វើបាន… ប៉ុណ្ណឹងគ្មានអ្វីពិបាកទេ ព្រោះម្ដាយកាលចិញ្ចឹមកូនពីតូច លំបាកជាងនេះច្រើនដង…”។
គ្រាន់តែលឺភ្លាម ម្ដាយអួលណែនក្នុងចិត្ត នឹកស្ដាយក្រោយ ទង្វើរបស់ខ្លួនពីមុនមក ក៏និយាយសុំទោសកូនប្រសាស្រីដែលកំដរក្នុងពេទ្យតែម្នាក់ឯង។ ពេលនោះ គាត់ក៏គិតក្នុងចិត្តថា៖ “មិនគួរណា ធ្វើចឹងដាក់នាងទេ… មានលុយហើយ រស់នៅស្រួលហើយ មានកូនប្រសាល្អចឹងទៀត ម៉េចមិនព្រម… ចង់បានកូនប្រសាអ្នកមាន ហើយតាំងឯកោ គេមើលងាយ គ្មានអ្នកមកអើត… គិតទៅ ចាស់ហើយ ដេកលើគ្រែ ទើបស្ដាយក្រោយ”។
ជំងឺកាន់តែធ្ងន់ ជិតដល់ដំណាក់កាលចុងក្រោយទៅហើយ ម្ដាយបានហៅកូនទាំង៤នាក់ មកនិយាយរៀបរាប់ប្រាប់ពីការសោកស្ដាយរបស់ខ្លួន និងលើកសរសើរកូនប្រសាទី៣ ដែលពីមុន ធ្លាប់តែនិយាយដើមថាមិនល្អនោះ។ អ្វីដែលគួរឲ្យភ្ញាក់ផ្អើល គឺម្ដាយបានលាក់ដីមួយកន្លែងដែលមានតម្លៃប្រមាណ ២០ម៉ឺនដុល្លារ ទុកចាំមើលកូនណាចិត្តបាន នឹងចែកឲ្យ។ ពេលនោះ ម្ដាយបានប្រាប់ថា កូនប្រសាទី៣ ជាអ្នកមើលថែ និងយកចិត្តទុកដាក់ជាច្រើនខែ ហើយគាត់នឹងចែកដីនោះឲ្យ។
កូនប្រុសទី៣ ស្រាប់តែប្រកែកនឹងម្ដាយ មិនទទួលយកដីនោះ ដោយផ្ទេរទៅឲ្យបងប្រុសទាំង២ ចែកគ្នាវិញ ដើម្បីកុំឲ្យច្រណែន និងនិយាយមុខបងប្អូនទាំង៣ ថា៖ “ប៉ុន្មានឆ្នាំនេះ ខ្ញុំនិងប្រពន្ធ ចាប់ដៃគ្នារកស៊ី នាំចូលឥវ៉ាន់ពីក្រៅ បានធូរធារគ្រាន់បើ ហើយមានក្រុមហ៊ុន២ក្នុងដៃ… ចឹងខ្ញុំមិនយកដីនោះទេ ទុកបងបងយកចុះ… អ្វីដែលម៉ាក់ចែកឲ្យខ្ញុំ គឺចំណេះវិជ្ជា អ្វីដែលជាសំណាងរបស់ខ្ញុំ គឺមានប្រពន្ធល្អម្នាក់ ចេះរៀបចំទុកដាក់ និងជួយលើកទឹកចិត្តខ្ញុំគ្រប់ពេល”។
បងប្អូន លឺបែបនេះហើយ នាំគ្នាខ្មាសអៀនយ៉ាងខ្លាំង ត្បិតទ្រព្យដែលម្ដាយឪពុកចែកឲ្យចេះតែហិនហោចទៅ ព្រោះតែនាំគ្នាចាយវាយពេញៗដៃ។ ចំណែកម្ដាយវិញ ក៏រំភើបចិត្តស្រក់ទឹកភ្នែក និងផ្ដាំកូនប្រសាស្រី ៣នាក់ទៀត ឲ្យមើលគំរូកូនប្រសាទី៣ ព្រោះអនាគតទៅ ពេលពួកគេចាស់ដេកលើគ្រែ ប្រាកដជាចង់បានកូន ដែលជួយមើលដូចគ្នាដែរ ចៀសមិនផុតនោះទេ។ ចំណែកការរើសកូនប្រសា កុំគិតលើទ្រព្យសម្បត្តិពេក គឺត្រូវគិតលើអត្តចរិតផង ព្រោះទ្រព្យអាចចាយអស់គ្រប់ពេល តែអំពើល្អមិនងាយរកបានឡើយ៕
Post a Comment (0)